Ścieżka przyrodniczo-leśna ,, Skałki Piekło”

Na terenie Nadleśnictwa Stąporków została wyznaczona jedna ścieżka przyrodniczo-leśna pod  nazwą ,, Skałki Piekło”. Nazwa ścieżki pochodzi od rezerwatu przyrody ,,Skałki Piekło Pod Niekłaniem”. Ścieżka znajduje się na terenie Leśnictwa Mościska.  Rozpoczyna się
w miejscowości Niekłań Wielki przy szkółce leśnej, gdzie  przy drodze publicznej prowadzącej
z Niekłania w kierunku Szydłowca  nadleśnictwo przygotowało parking dla samochodów.

W odległości około 100m od parkingu znajduje się źródełko z którego woda jest pobierana przez okolicznych mieszkańców  i spacerowiczów.

Miejscem którym również warto odwiedzić jest miejscowa szkółka w której nadleśnictwo produkuje sadzonki drzew i krzewów leśnych. W miejscu tym znajduje się również punkt edukacji leśnej.

Wędrując ścieżką mamy możliwość zapoznania się z walorami przyrodniczymi tego terenu, bogatą szatą roślinną, jak również z prowadzoną na tym terenie przez leśników gospodarką leśną. Ścieżka ma 1,4 km długości a czas jej przejścia wynosi ok.1godziny. Ścieżka wyposażona jest w urządzenia turystyczne ( ławki, kosze) oraz tablice edukacyjno-poglądowe w ilości 14 szt. Można ją przejść indywidualnie, grupowo oraz z rodziną.

Ścieżka kończy się w malowniczym rezerwacie przyrody ,,Skałki Piekło Pod Niekłaniem”  gdzie, głównym przedmiotem ochrony są wychodnie skał piaskowcowych.

               Zapraszając na ścieżkę, Nadleśnictwo przypomina o właściwym zachowaniu się na terenach leśnych oraz rezerwatu przyrody, życząc jednocześnie niezapomnianych wrażeń i radości w obcowaniu z naturą.

Rezerwat Skałki Piekło pod Niekłaniem

            Rezerwat przyrody “Skałki Piekło pod Niekłaniem” został utworzony 01.04.1959 r., w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych osobliwych form skał piaskowcowych powstałych przez erozję wietrzną oraz żyjącej w szczelinach skalnych paproci zanokcicy północnej (Asplenium Septentrionale). Rezerwat obejmuje powierzchnię 6,30 ha.

            Osobliwością rezerwatu oraz głównym przedmiotem ochrony są okazałe wychodnie skał piaskowcowych zbudowanych z utworów ery mezozoicznej (w okresie jury i triasu). Skały powstały w strefie ciepłego morza na jego brzegu lub przybrzeżnych płyciznach.

            Obecnie skałki mają formę ambon, grzybów, stołów, progów, wyróżniono też 3 niewielkie jaskinie.

            Zachodnią część rezerwatu porasta najstarszy zachowany na tym terenie drzewostan dębowo-sosnowy w wieku ok. 150 lat. Według danych historycznych w 1863 roku stacjonował tu
w czasie powstania styczniowego obóz jednego z najwybitniejszych dowódców Kielecczyzny
- Dionizego Czachowskiego

Rezerwat Gagaty Sołtykowskie

            Rezerwat “Gagaty Sołtykowskie” został utworzony 25.07.1997 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych odsłonięć skał dolnojurajskich oraz interesujących okazów mineralogicznych i paleontologicznych.

            Obejmuje on powierzchnię 13,33 ha i powstał na terenie byłej kopalni gliny wydobywanej dla cegielni w Sołtykowie. W pokładach gliny występuje rzadka interesująca odmiana węgla – tzw. gagat , cenny materiał jubilerski . w odsłoniętych skałach triasowych odkryto tropy dinozaurów pochodzące z okresu ok. 200 milionów lat temu. Tropy te w dolinie meandrującej rzeki pozostawiły dinozaury rośliniżerne (zautupody) oraz drapieżne (teropody).

            Odkryte tropy stanowią najstarszy na świecie dokument stadnego życia zwierząt. Na podstawie odkrytych tropów teropodów dokonano rekonstrukcji żyjącego tu wówczas gatunku – Kayentapus soltykoviensis, który można oglądać w Państwowym Instytucie Geologicznym
w Warszawie. W rezerwacie znaleziona też kuliste skamieniałości zinterpretowane jako gniazdo jaj dinozaura.

            Obecnie odsłonięto niewielki fragment tropów, który zabezpieczony jest wiatą. Dalsze fragmenty nie są odsłaniane z uwagi na trudności w ich zabezpieczaniu przed zniszczeniem.